سلام به همه دوستای خوبم و هر کسی که الان داره این پست رو میخونه
من همون عاشق دلخسته امروز بعد از چهار سال دوباره برگشتم به وبلاگم
تو این مدت خیلی چیزها تغییر کرده
من از همون بلایی که میترسیدم سرم اومد
خودمم هنوز باور ندارم که بدون آرش شدم
خودمم هنوز باور ندارم که چطور دارم زندگی میکنم
شایدم یه مرده متحرک شدم
ولی هر چی هست روزها خیلی سخت و عذاب آور میگذرن
بدنم دیگه تحمل این درد دوری رو نداره
گاهی اوقات نفسم از تو سینه بالا نمیاد
دیگه خسته شدم از بس نقش آدمهای خوشبخت و خوشحال رو بازی کردم
ای کاش میشد یک راه میان بر پیدا کنم و فرار کنم
حوصله هیچ کس رو ندارم از این فیلم بازی کردن و زندگی کردن بدون مفهوم خسته شدم
خدایا این شرایط تا کی ادامه داره . ای خدا چراااااااااااااااااااااااااااااا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
آخه چرا با من این بازی مسخره رو شروع کردی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
دیگه نمیتونم !!!!!!!!!!!!! بدون آرش زندگی کردن برام غیر ممکنه
